Met pa Naar de reghte heide (Giorle, Brabant)

Terwijl mijn dochter deze week druk mee doet aan de zomer spelen, zijn mijn vader en ik er op uit getrokken richting de Regte Heide in Goirle. Ik had er enorm veel zin in, net zoals mijn vader die zijn nieuwe lens wilde uit testen. Het weer was bijzonder lekker, en de heide stond op zijn best in bloei. Ook voor mij was het alweer even geleden dat ik hier was, en er lijkt een derde generatie op gang te zijn gekomen betreft vlinders. 

Eenmaal aangekomen in het eerste veldje, zagen we de eerste vlinders al druk in de weer. Het ging om het hooibeestje, die druk bezig was op verse heide. Niet lang daarna volgde ook een bont zandoogje langs het bos rand, en niet te missen de Atalanta. Vooral de Atalanta zie je vaak in het na jaar, en doet het vooral dan extra goed. De dag startte goed, en het was heerlijk om er weer eens op uit te zijn in de Regte heide. Want ook dichter bij huis, kan het soms erg mooi en leuk zijn om te vlinderen!

Me vader had er zin in, zo veel dat hij zelfde de lange route wilde lopen. Dat was helemaal lang geleden! De laatste keer dat ik die route liep zag je nog het Pimpernelblauwtje op het gentiaan klokje, en de heivlinder op het zand. Helaas behoord dat hier nu tot het verleden, en moet ik het doen met de herinneringen aan toen. Het is zo zonde om te zien dat het niet goed gaat met bepaalde vlinder soorten in ons land.

Heide blauwtjes hebben we niet gezien, maar we hebben daar ook niet heel hard naar gezocht. Ze zullen er wel gezeten hebben, maar wij hebben ze niet zien vliegen op de plekken waar wij liepen. Ons doel was vooral de route lopen, en dus besluiten we niet de extra paden hier links en rechts te betreden.  

Vooral de witjes vielen op, deze waren behoorlijk actief. Vooral dat was prachtig om te zien op de verse dopheide. Ik heb geprobeerd ze op de foto te krijgen, maar dat viel nog niet mee. En dan ziet mijn vader een kleine vlinder, een Eikenpage! Zijn geluk kon niet op, en ik was ook blij deze vlinder weer eens te zien. Ze waren al wel war afgevlogen, zoals toch wel met meer vlinders. Maar dat is dan ook niet raar later in het jaar, nog even en de herfst doet zich weer voor. Volgens mij staat die stiekem toch al wel te trappelen. Zo vind je weer paddenstoelen, en zie je de eerste blaadjes van de bomen neer komen. Dat word dus weer afzien tot aan het voorjaar. We maakte volop foto's, en het duurde niet lang of we kwamen een tweede Eikenpage tegen! Het blijven leuke vlindertjes om waar te nemen.

Een stukje verder komen we ook nog een oranjezandoogje tegen op de heide, en een kleine vuurvlinder. En dan kom je tot de ontdekking dat je iets mist aan je arm, mijn armbandje van Oostenrijk was weg. Ik ben hem nog ter vergeef gaan zoeken, maar helaas niks gevonden. Vanaf hier was ik minder met de vlinders bezig, maar toch nog wel een Klein geaderd Witje gespot op de terug weg en een Citroenvlinder. En ondanks het armbandje, was het toch wel weel geweldig even samen met mijn vader op pad geweest te zijn! Het was ondanks dat een leuke dag weer.

Dagje Virionval (Nismes, België)

Vandaag ga ik met Ronald een dagje naar de Virion in België, een gebied wat bekent staat om zijn vlinders. We staan op tijd op, om zo op tijd te kunnen vertrekken vanuit Limburg richting Nismes.En ook al is het laat in het jaar voor vlinders, toch heb ik hoop dat we nog een paar leuke soorten kunnen spotten.

We starten bij een prachtig uitzicht over de Fondry des chiens. Een uitgesleten rots partij met een flinke hoogte. Normaal gezien zie je op dit veld minder vlinders dan op andere plekken. Maar dit jaar stond het veld er prachtig bij, en totaal niet uit gedroogd. Hier vlogen dan ook talrijk vlinders zoals het dwergblauwtje, wat hier altijd wel te vinden is. Een Paarse Parelmoervlinder, Bleekblauwtjes, Citroenvlinders, Bruine Blauwtjes, hooibeestjes, bruine zandoogjes, Oranje zandoogje en een prachtige Koninginnenpage die zich goed liet bewonderen! Voor Ronald de eerste keer om hem zo dicht bij te zien in close up.

Ik besluit vooral te genieten van het uitzicht, en de vlinders te bewonderen. Ik heb nog een paar andere veldjes die ik wil zien, waar het normaal ook enorm goed is. Dus we gaan al redelijk snel door naar onze volgende stop, een veld aan de overkant van de Fondry des chiens. 

Dat er wat dingetjes veranderd waren sins mijn laatste bezoek, werd mij al snel duidelijk. Zo mochten we ook niet verder rijden naar het andere veld aan de overkant, en moesten we onze auto parkeren nog voor we het veld in gingen. Helaas stond het daar bom vol met auto's, en moesten we nood gedwongen door naar onze volgende bestemming.

​We besluiten het later nog eens te proberen, het was ook enorm druk overal. Ik heb het hier overal nog nooit eerder zo druk gezien! Dus we rijden aan op Roche à Lomme, een berg met daarop een kruis. Hier lag voorheen een prachtig veld voor vlinders, maar helaas eenmaal daar aangekomen was het veld volledig begroeit! Ik klim zelf nog even door naar het kruis voor het uitzicht, en om te kijken of de rotsvlinders er nog zaten. Boven op de berg ligt gelukkig nog wel een mooi bloemen veld, en vliegt er het wel volop rond. Enkele citroenvlinders en zo ook de Argusvlinder en of de rotsvlinder. Helaas waren deze vlinders te druk, en lieten zich niet fotograferen. Ik besluit een paar foto's te maken vanaf de berg, om weer een afdaling in te zetten naar Ronald, die iets lager op mij wacht.

Na de klim, rijden we wat door het gebied. Op zoek naar vlinder veldjes en of nieuwe gebieden. Zo komen we uit op La Roche Trouée.Hier hebben we kort gelopen. omdat je hier en daar moest klimmen, en of echt het gebied te voet in moest lopen. Ook hier zaten weer Argusvlinders en of rots.

Hier vlogen ze tegen een schuine kant aan, dus ook lastig te pakken. Maar wel zeker een gebiedje om eens van dichter bij te bekijken een andere keer! Hier ligt ook een mooie rots partij, maar stond een gezin foto's te maken. Dus van die partij heb ik geen mooie foto's kunnen maken.

​Het valt ons wel op, of eigenlijk vooral mij. Dat het toch wat laat is voor vlinders. Bepaalde soorten zie je niet meer, en andere zijn behoorlijk aan het uit dunnen. Ik besluit samen met Ronald om terug te rijden richting Fondry des chiens, om te kijken of er al plaats is om te parkeren aan de overkant. Daar aangekomen was er net een plekje vrij, dus parkeren we daar om vervolgens het veld op te lopen. Hier valt het enorm tegen, je ziet werkelijk geen een vlinder vliegen, nog niet eens een bloemen veld. Ik schrik hier van, het veldje waar ooit het tijmblauwtje eens vloog. Was nu vooral alleen maar groen. Dat tijmblauwtje komt hier overigs normaal niet voor, en namen we ooit waar als dwaalgast! Maar vandaag maakte ik hier duidelijk nergens kans op, dus besluiten we terug te rijden naar Fondry des chiens.

Op de Fondry des chiens besluiten we onze dag verder voort te zetten, en hier vooral vlinders te fotograferen. Ik ben dan ook rond geweest, en heb enkele leuke soorten voor de lens gehad. Maar het was ook snikheet op deze berg, niet uit te houden! Maar ondanks de vlinders die zich klaar maken voor het volgend jaar, was het een prachtige dag en hebben we als nog enorm genoten! Incl van een prachtige Levendbarende Hagedis!

Terug naar Silvretta (Silvretta, Oostenrijk)

Onze vakantie is bijna voorbij, en vandaag is het prachtig weer. Het zou vandaag super mooi weer worden, de mooiste dag van de week. Dus besluiten we vandaag terug te gaan naar Silvretta, omdat we dat alle zo mooi vonden.
We starten weer bij Partenen om hier via de Tolweg het gebied in te gaan. Vervolgens starte we onze trip weer naar boven via de 34 haarspeldbochten. Vandaag was alles anders! De lucht was prachtig blauw, en de bergen stonden vol in de zon. Dit gaf weer een totaal ander beeld van de bergen, en het gebied als eerder. Het belooft een prachtige dag te worden! En ik ben benieuwt welke vlinder soorten we vandaag zullen gaan aan treffen.

​Onderweg naar boven valt ons al snel op dat de bermen ge maait waren, en dan ook niet veel later zien we het werk verkeer dan ook aan het werk. Dat is niet best voor de vlinders!

Ik hou me hart vast voor bocht nummer 22, waar we eerst juist zoveel vlinders waar hadden genomen. Gelukkig viel de schade mee, al moest ik wel terug naar boven lopen. Hier boven hadden ze niet alles ge maait. En ook al zat er minder, er vloog gelukkig nog wel wat rond aan vlinders.

Boven aan de weg zag ik weer de eerste rode vlinders open zitten op een bloem. Dit was niet te missen, de Morgenrood! Ik ben nog steeds blij dat ik deze soort nu eindelijk op de foto heb, net zoals de Rode Vuurvlinder en de Grote Vuurvlinder eerder dit jaar in de Eifel! Enkele soorten die ik altijd erg mooi gevonden heb, en in het echt zijn ze nog mooier!

​De volgende die ik zie was een Erebia, wat zijn dit lastige vlinders om te determineren! Voor deze soort alleen al zou je een boek moeten hebben, zo zijn er 90 tot 100 soorten, en ze leven graag in koudere gebieden. Na wat speurwerk ga ik er vanuit dat het een Bos Erebia betreft, vooral ook omdat ik van deze vlinder de buitenkant had. En als we gaan kijken naar het gebied, was dit vooral ook nog wel bos gebied.  

​Naast de Morgenrood, zat er tot mijn grote verbazing vandaag ook een Rode Vuurvlinder!

Deze was al sterk afgevlogen, maar wel leuk om te zien. En dan vliegt er een super klein blauwtje voorbij. Dit was niet te missen, dit was duidelijk een dwergblauwtje.

Tijdens het vlinderen hoor ik een schrapend geluid en een klap. Er was zo juist en moter uit de bocht gevlogen. Hij leek redelijk in rode te zijn, en ik kon dan ook niet echt medelijden hebben. Sommige denken dat het hier TT van Assen is, en scheuren veel te hard door de bochten!

Na wat tijd op bocht 22, besluiten we onze weg te vervolgen naar de volgende stop. En dat was weer bij het stuwmeer. Hier treffen we geen vlinders aan, dus genieten we vooral van de omgeving. Na een korte pauze hier, vervolgen we onze weg naar de top. Naar het weide veldje op een circa 2000m hoogte, en bij het winkeltje waar we allemaal nog eens terug naar binnen wilde.

Eenmaal aangekomen bij de top, hadden we dit keer wel geluk. Er vloog een Grote Erebia rond, dat was goed nieuws! De vorige keer hadden we hier niks, en vlinders op hoogte kunnen nieuwe soorten betekenen! Het was nu vooral ook extra goed opletten wat er rond vloog, ik wilde niks missen! meer vlinders op dat veldje kwamen we niet tegen, en gingen we dan ook al redelijk snel door naar de winkel op Bielerhöhe die op 2040m zit.

​In de winkel neemt iedereen goed zijn tijd, terwijl ik snel pakte wat ik nog wilde kopen. Een prachtige rugzak ter herinnering aan mijn bezoek hier. Nu snel terug naar buiten!

Terwijl de rest nog druk bezig was in de winkel, zie ik aan de overkant van de weg vlinders vliegen. Ik besluit daarop die richting op te gaan, en laat dit ook even weten. Aan de overkant van de weg lag een veld, en ik dacht daar al vlinders te zien vliegen. Ik moest weten welke soorten!

Ik had geen spijt dat ik minder tijd genomen had in de winkel, en naar de overkant gelopen was! Hier vond ik een Gewoone Glanserebia! Een prachtige soort, die werkelijk alle kleuren van de regenboog krijgt in de zon! Ik nam me tijd, en belde mijn vader op wat ik voor me had zitten. Even kwam hij ook, maar hij had helaas minder geluk.

​Na een lange poos stapte we terug in de auto. Dit keer reden we niet terug naar beneden, maar juist verder het gebied in. Er volgde een lange weg door de bergen heen, wat was het hier mooi! Niet veel later zien we een meer langs de weg liggen. We besluiten dan ook even te stoppen.

​De eerste vlinders die ik zag, waren de vele erebia's op de weg. Dat was ook wel iets wat ons op viel, en dit was nog maar terwijl we aan het rijden waren! Eenmaal gestopt was het echt genieten! Het water was zo helder, dat je alle vissen kon zien zwemmen. En het landschap hier, was meer dan prachtig gewoon. Wat hadden we een uitzicht..

Ik snap die visser wel, wat leuker om te zien wanneer je beet hebt! En dan nog niet gesproken over het landschap waar je zin zit. Ik geniet dan ook volop van de vissen, en fotografeer ze vanuit het water. Ook maak ik landschap foto's hier, nog nooit zag ik eerder zon mooie landschaps foto!

Ook hier hadden we nieuwe soorten vlinders! Zo zat er een Zomer Erebia, en een Kleine Bergerebia! Sommige vlinders fotografeerde ik vanaf een afstand in vlucht, en zo zat er o.a. ook een parelmoer vlinder. Helaas niet te determineren, en dat kwam omdat je het veld niet op kon. En dat zijn dan ook dingen die je als vlinder liefhebber liever niet doet!

​Ik besluit nog eens terug te lopen naar de vissen, en maak er nu ook een filmpje van. Ik ben erg onder de indruk dat je ze zo mooi kan bewonderen! Welke soort het betreft daar zijn de meningen onder de mannen over verdeelt. De ene denkt een regenboog forel, terwijl een andere denkt aan een meer forel enz. Nou laten we het simpel houden, het is een mooie forel! En ondanks ik van de vlinders ben, geniet ik enorm van de vissen hier!

Na een tijdje besluiten we verder te rijden, en rijden we opnieuw richting een Tolweg. Na wat navraag hoefde we gelukkig niet opnieuw te betalen, omdat we een dagkaart zouden hebben. Gelukkig maar, want ik ben enorm benieuwt geworden naar de rest van het gebied!

​En dan rijden we door, en zie ik onderweg een bordje met hierop Zeinusjoch Kopsstausee te staan. We gaan die richting uit, en stoppen een eindje verder op bij een alpenweide aan onze rechterkant. Hier vliegt werkelijk van alles op, en we zien vele vlinders!

terwijl mijn dochter zich vermaakt in een berg meertje, en op zoek gaat naar mooie steentjes en mineralen. Kijk ik druk om me heen of ik nieuwe soorten vlinders zie, en dan met name geen erebia soorten. Natuurlijk pak ik deze wel mee! Maar ik hoop ook eens andere soorten te spotten. En dan word ik gewezen op grote witte vlinders, die over de Alpen Weide vliegen. Ik besluit mijn ogen er op te houden, en zo kwam er een dichter bij. Het bleek te gaan om een Kleine Apollovlinder, wat een schitterende waarneming!

​En dan vliegt er een Veengeeltje langs, een soort uit de luzerne vlinders. Deze had ik eerder bij ons huisje al in Gaschurn, maar niet zo vers als deze nog was! Hoe dan ook, toch ook voor deze vakantie weer een nieuwe soort.

​Dan besluit ik even mee te zoeken met me dochter naar mineralen. Het was er bloed heet, en het koude berg water zorgde voor wat verkoeling. Hier komt er een Kleine Bergerebia op me schoen zitten. Ik weet niet of dit een compliment is, maar schattig was het wel.

Tot slot tref ik hier ook nog een Groot geaderd Witje aan, een Blinde Bergerebia, en nog een spikkeldikkopje die ik nog verder moet determineren. En dan na een tijdje gaat we verder op weg naar een plekje waar we wat kunnen drinken en genieten van het prachtige uitzicht! We zijn aangekomen op Alpengasthof Zeinisjoch, 5 km verder op waar ik het eerste bordje aan trof langs de weg.

Ook hier treffen we weer een Spikkeldikkopje aan, en vloog de Morgenrood ook hier weer volop rond. Dat blijft vooral een prachtig om te zien met hun felle kleuren. Maar vooral uit uitzicht trekt hier mijn aandacht weg, en maak hiervan dan ook meerdere foto's.

​Nog voor we een zit plekje gevonden hadden, kwamen we een draai automaat tegen. In plaats van ballen met speeltjes, zoals we die allemaal wel kennen. Zaten er in deze automaat hartjes, gemaakt van mineralen. Met 2 euro per draai, hebben ze hier dan ook flink verdient aan ons! En gingen we regelmatig terug voor nog meer hartjes voor het thuis front.

En dan na ons mooie uitzicht, en ons drankje besluiten we onze terug reis in te starten. We lopen terug richting de auto, waar ik onderweg nog een paar mooie foto's schier. Hier vliegt weer een nieuwe soort voorbij, het betreft een Gele/zuidelijke luzerne, niet te determineren op het oog helaas. Vanaf hier stappen we in, en gaan we langzaam aan terug naar het berg water. Het water waar je de vissen vooral goed kon zien.

Hier verblijven we kort, en treffen we een Koninginnenpage aan die vliegt over de weide langs het water. In zijn vlucht probeer ik hem te fotograferen. Hierna was het vooral nog wat landschap foto's maken vanuit de auto, en sluiten we onze vakantie af met deze prachtige dag!

Gebieden zoeken (Motta - Silbertal, Oostenrijk)

Vandaag besluiten we vooral rond te gaan rijden in de omgeving van ons huisje. We hebben dus geen idee waar we precies uit zullen komen, en wat we vandaag gaan zien. De dag start slecht met regen. Maar dat het later zo zou gaan opklaren dat het zelfs heet zou worden, had ik niet verwacht!

​Onderweg komen we uit op een weg waar we eerder geweest waren. Dit was niet de bedoeling, dus werd er ook snel omgedraaid. Ik vond het persoonlijk niet erg! Ik had daar eerder een huisje gezien, wat verschrikkelijk scheef stond! En dit keer was ik  wel snel genoeg om hem vast te leggen op de foto! Natuurlijk is dit bedrog, en staat dat huisje helemaal niet zo scheef. Maar vanaf de weg gezien, als je er langs rijd. Is dit wel de werkelijkheid, en zie je het precies zoals op de foto! Even weet je dan niet wat je ziet, aanzien alle huizen verder eigenlijk gewoon recht staan aks je er langs rijd.

We besluiten richting de zuidkant van de bergen te rijden, hier zou het beter moeten zijn voor vlinders werd mij vertelt. Je kan mij veel wijs maken, want ik heb werkelijk geen verstand van vlinderen in de bergen! Dus ik wacht vooral af, en hoop op het zonnetje en natuurlijk vlinders!

We rijden opnieuw een berg op, en dit keer aan de zuidkant. Iets later word er gestopt langs een berm. beneden lag een mooi veldje, en daaraan stromend water. Ik stap uit, en zie meteen de eerste vlinders vliegen.

​Blauwtjes, ik zag duidelijk voor de eerste keer blauwtjes vliegen! Ik hou van blauwtjes, en ga dan ook meteen aan de slag met de eerste foto's. Op eerste gezicht lijken het heide blauwtjes, maar er klopt iets niet helemaal! De blauwe verstuiving mist, het lijkt wel zilver kleurig, soms geels gelig! Het blijkt om valse heideblauwtjes te gaan! Weer een nieuw soort voor mij, en dit keer een nieuw soort onder de blauwtjes.

​Iets later vraagt mijn vader wat voor vlinder er voor zijn neus zit. Het betreft een vrouwtje keizersmantel in donkere vorm. Een vorm die ik zelf eerder nog nooit zo zag! Ik probeerde dichter bij te komen, maar het leverde mij vooral natte voeten op! Het gebied was drassig, en er lag ook nog een stromend water door het veld heen.

Wat ik ook probeerde, ik kwam niet dichter bij deze parelmoervlinder. Dus besluit ik het naar een tijdje op te geven, en mij weer te concentreren op de blauwtjes. na een poosje gingen we verder het gebied in, en kwamen we op een plaats uit waar je kon wandelen met houten grappige dingen.

Hier zag ik een Erebia vliegen, en een kleine ijsvogelvlinder! Ik moest wel lachen op hun verzie van hoe je kon zien wat voor weer het is. Er hing daar een steen aan een touw. Ik was zeer gefacineerd tot ik leesde hoe het werkte. Is de steen nat? het regend.. Is de steen droog, het is droog. Is de steen wit, sneeuw enz. Ik moest er wel om lachen, wat denken ze hier simpel in Oostenrijk!

​iets later besluiten we terug te keren naar het veldje waar de valse heide Blauwtjes zaten. Immers was de route om te wandelen voor sommige onder ons te zwaar, en was er regen op komst! iets later kwam het dan ook weer met bakken de lucht uit, maar dat hield mij niet tegen om als nog uit te stappen en vlinders te zoeken. Ik raakte aan het natte weer al wel een beetje gewent!

​Maar de regen hield niet lang stand, en terwijl ik een parend vals heide Blauwtje stond te fotograferen, brak de zon alweer door en hoe! Pff snik heet..

Naast de valse heideblauwtjes zat hier ook nog verschillende Dikkopjes, Hooibeestjes, Bos Witje, Bruin Zandoogje en verschillende Parelmoer vlinders. Daarnaast had mijn vader nog het Alpen hooibeestje, die heb ik zelf niet gezien! En tot slot ook enkele witjes. Niet slecht voor zon klein veldje!

 

Groot geaderd Witje (Silvretta, Oostenrijk)

 Eentje uit het foto archief 2021, Parende Groot geaderd Witjes gefotografeerd op Silvretta, Oostenrijk.

En dan de soorten die ik zag in oostenrijk (als alle waarnemingen juist zijn gedetermineerd) Bruin Zandoogje, Grote Erebia, Zwitserse Glanserebia, Blinde Bergerebia, Kleine Bergerebia, Bos Erebia, Geelvlek Erebia, Keizersmantel, Icarusblauwtje, Klaverblauwtje, Vals Heideblauwtje, Veenbesblauwtje, Dwergblauwtje, Morgenrood, Veengeeltje, Klein geaderdwitje, Groot geaderdwitje, Boswitje, Koninginnenpage, Kleine Apollovlinder, Grootdikkopje, Geelsprietdikkopje, Voorjaarsspikkeldikkopjem Hooibeestje, Kolibrievlinder, Kleine Vuurvlinder, Populierenpijlstaart, gehakkelde Aurelia, Grote Parelmoervlinder, zwartsprietdikkopje, Bosrandparelmoervlinder, Bruine Vuurvlinder, Zomererebia, Bergspikkeldikkopje, Westelijk Spikkeldikkopje.

 

Op vakantie in Oostenrijk (Silvretta, Hochalpenstraße)

We zijn voor een weekje in Oostenrijk, en dat betekent mooie landschappen en vele nieuwe vlinder soorten! We zitten voor een weekje in Gaschurn, en vanuit ons huisje kijken wij op de bergen van Silvretta uit. Gebergte waarvan we later pas leerde leerder dat hier een prachtig gebied lag! De eerste dagen waren vooral nat zoals voorspelt, en het kwam er dan ook echt met bakken uit zetten. Maar vandaag zou het gaan opklaren, een mooie dag om het gebied Silvretta te gaan verkennen!

Om in het gebied te komen, moet je eerst over een tolweg. De kosten hiervoor bedragen 16 euro, maar voor dat geld krijg je dan ook echt iets, wat je nooit meer zal vergeten. zeker niet als natuur liefhebber! We starten onze rit naar boven via de vele haarspeldbochten wegen. Onderweg kom je nummers tegen, waar je kan stoppen voor foto's of om even te genieten van het uit zicht. Onderweg schrijven we druk de nummers op waar we later wilde stoppen.

Ook al zagen we veel mooie plekken om te stoppen, het was simpel weg nog te nat en koud. En daarom besluiten we eerst boven te gaan. Het was nog vroeg, en de dag was nog maar net begonnen. Het kon me weinig schelen of ik vandaag de eerste vlinders zou zien of niet, er was zoveel te zien!

Ondanks dat we niet zouden stoppen, kwam er toch een moment waar we het simpel weg niet konden laten. Voor ons lag een berg met sneeuw, wat een uitzicht! We schieten druk foto's, niet wetend dat we dit later nog meer zouden zien. 

​Eenmaal boven aangekomen op circa 2000 meter, stoppen we wij een alpen weide. Je kan zien dat je hoog zit, het is geen volle bloemen weide. Vlinders komen we niet tegen, het was nog koud en nat. Ik besluit daarop vooral de alpen bloemetjes, en landschappen te fotograferen. Verder zoek ik naar mooie mineralen gesteente.

​Na een poosje stappen we weer in om naar het hoogste punt te rijden op 2040 meter. Hier staat een winkel, en daar hebben we dan ook enorm lang rond gehangen op zoek naar leuke herinneringen. Hier genieten we opnieuw van sneeuw in de bergen, het gletsjerwater en zelfs bloemen die onder water lijken te groeien! Na een lange tijd in de winkels te hebben gehangen, besluiten we weer in te stappen en te starten aan de afdaling.  

Onze eerste stop, is een stop waar je berg water kan drinken. Er staat een grote drink bak van houd, en er stroomt vers berg water in. We stappen uit voor mijn dochter, en water haar wat drinken en steentjes zoeken. Ook zij heeft de smaak te pakken, en zoekt er behoorlijk op los!

Bij de volgende stop, komen we uit op een stuwmeer. Ook is hier betreft het duidelijk weer gletsjerwater door zijn kleuren. En naast dit water, ligt ook nog water wat kraak helder is, duidelijk berg water. Over de grote bergen lopen stroompjes met water, die uit komen op beide wateren. Het uitzicht is verbluffend mooi, en hier en daar zie ik de eerste vlinders vliegen! Nu kon het pas echt beginnen voor mij! Op zoek naar nieuwe vlinder soorten op een goeie hoogte! Ik zie een witje vliegen en nog een paar erebia's, maar ze waren mij te snel af.

​Bij een volgend punt, komen we uit op een kleine alpen weide. Dit lag op een kleine berg, of eigenlijk meer een heuvel. Ook hier vlogen weer erebia's rond, een witje en nog een kleine vuurvlinder! het was duidelijk vlinder weer geworden, en ik ben vooral benieuwt wat we nog meer zullen aan treffen! Echter ben ik nog steeds druk bezig met alle soorten te determineren, en vooral de erebia's zijn een zware klus! Ik ben tot dit jaar nooit verder gekomen als Nederland, België en een stukje Duitsland. Dus vele nieuwe soorten voor mij!

En dan rijden we af naar punt nummer 22. Hier staat het vol met bloemen, en nog voordat we stoppen zie ik de eerste vlinders al volop vliegen! Wat mij als eerste vooral op viel, was een knal rode vlinder die open zat op een bloem. Ik wist per direct dat dit een nieuw soort kon zijn voor mij!

We stappen uit, en het eerste wat ik doe is terug naar boven lopen. Het was een aardige klim, maar wil moest weten welk soort hier zat. Ik miste nog de morgenrood, en ik wilde het risico niet lopen dat het deze vlinder was. Het werd met al heel snel duidelijk dat het idd de Morgenrood betrof! Mijn dag was nu echt super goed!

​Naast de Morgenrood zat er ook nog een Bruine Vuurvlinder, de Titanias Paremlmoer en als een klap op de vuurpijl een parende Groot geaderd witje! Ik besluit vooral me aandacht te leggen op het parende groot geaderd Witje. Parende vlinders zie je nog minder vaak, dan een enkele soort. Ik heb hier door mogelijk wel wat andere soorten gemist, maar dat neem ik voor lief.

​Na een tijdje rijden we terug naar beneden, en zo langzaam het gebied weer uit. We waren enorm onder de indruk, en hadden allemaal de wens om later deze nog eens terug te gaan. Het was vooral wachten op de perfecte dag met goed weer!

Eenmaal weer terug bij het huisje, besluit ik het veld daar nog eens rond te lopen. Hier vliegt een stuk minder, maar toch ook weer een nieuw soort! Een Veengeeltje, een soort uit de luzerne vlinders. Een mooie afsluiting van de dag! En daarmee hou ik het dan ook meteen voor gezien.