Voor het lapje gehouden door de Weerschijnvlinder

Ben ik even door het ooitje genomen! Weet je nog dat ik schreef over die ene dinsdag waar ik de Weerschijnvlinder zag, en de vele Mud-puddling witjes. Dat was oprecht een van de leukste momenten van onze vakantie! De Weerschijnvlinder probeer ik al sins 2002 goed op de foto te krijgen, en we zagen deze dag ook nog eens Mud-puddling witjes in een grote groep. 

Ik had die middag al veel foto's geschoten, maar de Weerschijnvlinder wilde maar goed goed open gaan zitten. Hij was erg druk en vloog van de ene naar de andere kant van het veld. We besluiten daarop het op te geven, en nog een ander veldje te bezoeken. Echter waren de vlinders daar nog drukker, en de tijd voor deze dag tikte maar door. We waren veel tijd verloren aan het dokters bezoekje, en dus zat er niet veel meer in dan rond om het huis te blijven. Dus besluiten we nog even terug te gaan in de hoop dat de Weerschijnvlinder er nog zat, om daarna de dag te laten voor wat het was. De Weerschijnvlinder zat er nog, en dit keer kreeg ik wel de kans om hem goed open te fotograferen. Wat ik echter niet wist is dat de Weerschijnvlinder die we eerst hadden er helemaal niet meer zat! Er bleken er twee te zitten, en daar ben ik dus thuis pas achter gekomen! En niet om een beschadiging dat ik het zag, ik had namelijk twee soorten! Ik heb met volle verbazing naar mijn scherm gekeken, en daarna verrast! Het is me werkelijk niet opgevallen op het veld, eigenlijk niet eens bij stil gestaan dat dit ook tot de opties kon behoren dat we een andere hadden. Ik ging er gewoon simpelweg niet van uit. Geweldig! twee soorten deze dag, en de kleine had ik nog nooit voor de lens gehad!

Laatste dagje Oostenrijk

Vandaag is het onze laatste dag in Oostenrijk, en staan we iets vroeger op dan normaal om nog even een bezoekje te brengen aan de Milka winkel. Van daar uit rijden we terug naar boven daar waar de Lünarsee zich bevind. We besluiten vandaag niet helemaal naar boven te gaan, maar we hebben hier wat leuke plekjes gezien voor vlinders, en willen daar nog eens kijken. 

Onderweg vinden we een grote hoop mest, en waar mest is, vind je met zekerheid vlinders! Dus stoppen we even om daar rond om toch een kijkje te nemen, en al snel zie ik de eerste vlinders vliegen. Het zijn vooral witjes en Erebia's maar ook een Blauwtje. Het blijkt om het Valse Bruine Blauwtje te gaan. Ik had deze eerder al gezien, maar niet super goed op de foto gekregen. Vandaag lukte dat zeker wel. Een nieuwe soort goed op foto voor mij, en ben dan ok al vast erg tevreden met wat vandaag ons bracht. 

Toch viel het ook tegen want eenmaal boven op de veldjes die we gisteren hadden, stonden nu sper veel auto's. Het werd ons heel snel duidelijk dat het gisteren rustig was wegens de voorspellingen van onweer. Even blijven we hangen, en zien dan ook verschillende Erebia's voorbij komen, een Koninginnenpage en nog enkele Parelmoervlinders zoals de Woudparelmoervliner en twee Thors Parelmoervlinders. Het is ons toch wat te druk, en besluiten dan ook maar om te keren naar beneden. 

We rijden naar huis om even wat op te halen, en wat te drinken. Me vader die toch wat moe is, besluit hier toch het maar bij te laten en zo vertrekken Ronald en ik alleen verder. We besluiten nog een keer omhoog te rijden bij ons huisje, en te zien wat zich daar vandaag weer laat zien. Hier zien we op een bekent plekje van ons eigenlijk niks, en vermoed ik dat dat het voornamelijk aan de andere kant van de weg te doen is. We besluiten daarop toch verder naar boven te rijden, naar het eind punt waar we vooral de eerste week zijn geweest. Hier zie ik een sterk afgevlogen Koninginnenpage rustig zitten, die soms een enkele meters verder vliegt. Ondanks dat hij afgevlogen is, blijft het als nog een super leuke waarneming. Ook zien we hier enkele witjes, een Rotsvlinder en nog een paar Erebia's die allemaal redelijk rustig waren. 

Na een poosje hier te hebben gehangen rijden we terug naar een tussen veld waar we eerder ook de Rotsvlinder zagen, vermoedelijk de zelfde als boven. Hier zat echter helemaal niks, en we rijden daarom verder terug naar beneden. Hier had ik echter wel meteen prijs, en zagen we de Morgenrood, een vlinder die ik ik toch hoopte te zien deze vakantie. De vlinder was wat slapjes en zat zowat op de weg. Ik heb hem daarop op mijn vinger genomen, om hem op een bloem te zetten. Hier nam hij gelijk wat nectar op, om weer wat op krachten te komen.

Verder zagen we hier niet veel meer, en dus besluiten we door te rijden naar het veldje wat we benoemt hebben tot het slangen veldje. Ook hier wat het rustig met een gehakkelde Aurelia, een Klein geaderd Witje, wat dikkopjes en dat was het wel. 

We genieten nog even rustig na van de omgeving, en beseffen dat onze vakantie alweer weer voorbij is. We gaan langzaam terug naar huis om de boel in te pakken, want morgen moeten we weer vroeg uit de veren om terug naar huis te keren. Het was een prachtige vakantie, met in de tweede week toch al wel wat meer vlinders.  

Thuis hebben we nog even een wijntje gedronken met de onwijs super lieve vrouw van het huisje. Wij gaan hier zeker nog eens verblijven! We hebben ons nog nooit zo welkom gevoeld als hier, en nog veel gelachen met haar ook.. hé pap! Een geweldige vakantie om naar terug te kijken! Oostenrijk blijft een prachtig land.

Dagje naar Lünarsee

Vandaag neemt mijn vader een rustdag en gaan Ron en ik samen op stap. We besluiten naar Lünarsee te gaan, met een berg gondel naar boven. Het zou vandaag prachtig weer worden, maar met vroege kansen op onweer, dus vertrekken we op tijd om een lange rit te maken naar de top. 

Onderweg naar de top stoppen we tegen het einde van de rit bij een veldje om de bergen goed te kunnen zien en fotograferen. Hier vliegen ook verschillende vlinders, en zo staat Ron de bergen te fotograferen en ik de vlinders. Zo zagen we hier een Grote Erebia, Bos Erebia een Klaverblauwtje en een Bruin Dikkopje. Ook komt er een Bosparelmoervlinder op mijn hand zitten, en achteraf ook een Woudparelmoervlinder op mijn lens die ik even over het hoofd gezien had. Hij zat dus even kwem tussen mijn vingers, maar gelukkig vloog hij na een suf momentje naar een blad om daar even bij te komen. Pfff gelukkig, ik had het erg te doen met de vlinder! 

Ron ondertussen staat met zijn mega zoom de bergen weer te bekijken, als hij ineens zegt "er lopen beesten daar helemaal in de sneeuw". Het blijken 3 Gems te zijn, hoe onwijs gaaf! Helaas waren ze voor mij te ver weg, maar toch weer een gave waarneming. Hij spot ze maar wel!

Dan rijden we verder naar boven, om vervolgens in de grote berg lift te stappen. Toffe ervaring, maar tevens was het ook even een schommelschip op bijna 2000 meter! Dat kwam omdat hij even een punt voorbij moest, en dus heel normaal was. 

Dan komen we uit bij het meer en kijken we samen werkelijk onze ogen uit! Een prachtig plaatje en aan de andere kant een uitzicht over de toppen van de bergen. We besluiten al snel te starten met een wandel route langs bergen waar nog soms sneeuw in ligt, langs de meeste prachtige alpen velden af. Ook hier zie ik vlinders, maar een stuk minder door de felle wind.

Boven valt mijn oog als eerste op een Gletsjervlinder die weer voorbij geschoten komt. Lastige vlinder! Vliegt veel en gaat niet vaak zitten. Dan vallen mijn ogen op blauwtjes wat blijkt te gaan om het Gentiaan Blauwtje. Leuke waarneming zo hoog in de bergen! Ook zie ik nog een Kleine Vos, een Groentje en een parelmoervlinder vliegen, maar die laatste is echt te druk. En dat geld ook voor de vele witjes die langs de berg wanden vliegen. Ik besluit het vooral te houden bij landschap en bloemen. 

En zo fotografeer ik van alles wat ik zie, en vooral ook wat apart is. Zo kom ik verschillende Alpenroosjes tegen, en ook orchideeën. Vooral dat laatste hou ik de hele vakantie al in de gaten, maar soms word je toch verrast! En zo zie ik vandaag een rood bloemetje op de alpen weide staan, en we hadden beide geen idee wat het was. Thuis waren we beide verrast en verbaast dat het om de Zwarte vanille-orchis ging! Dat hadden we werkelijk nooit verwacht, en dus een hele gave waarneming die ook nog eens zeldzaam is. Andere orchideeën die we vooral boven vonden waren vooral de Welriekende muggenorchis. 

Na een aardige wandeling rond om het meer, besluiten we terug te lopen en wat te gaan drinken. Hierna was de planning om beneden nog wat vlinders te spotten maar daar kwam al snel verandering in. Het werd donker, en al snel kwamen de eerste druppels naar beneden. Onze cola hebben we nog binnen staand opgedronken, om vervolgens maar snel terug naar beneden te gaan. Zonde wel, maar we waren hier boven gelukkig al weer klaar. Een oh zo super mooie ervaring, en zeker de moeite waard om eens te doen als je hier bent!

Via een omweg naar Silvretta

En toch willen wij graag terug naar Silvretta, en besluiten we dan ook een enorme omweg te nemen van 2 uur heen, en nog eens 2 uur terug. Maar we komen dan wel uit op een prachtige bergpas Sankt Anton Am Arlberg. Hier besluiten we dan ook aan de top even een stop te nemen, en daar bij Rasthouse Valfagehr wat te drinken. Terwijl we daar zitten, besluit ik wat rond te lopen om wat van het uitzicht te genieten. Terwijl ik dat sta te doen, komt er een apollo achtige vlinders vlak naast mijn gezicht voorbij gevlogen in een flinke tempo. Ik vraag me hard op af "wat was dat?!" en achtervolg de vlinder. Even gaat hij zitten tussen gras, en ik probeer hem zo goed als mogelijk snel vast te leggen. Deze foto hier boven is bewust met behulp van AI opgeknapt, zodat je de vlinder iets beter in zijn geheel ziet. Iets wat ik niet snel doe, maar het is zon mooie vlinder! Het blijkt dus te gaan om de Gletsjervlinder! En aan het dikke lijfje te zien een vrouwtjes vlinder. Wat een onwijs gave vlinder en waarneming! Maar hij had dus door de vleugels een dikke gras spriet lopen die ik even verwijderd heb. Ik heb deze vlinder vaker gezien, maar ze gaan eigenlijk nooit echt zitten, en zijn graag druk in vlucht. Ze komen vooral voor hoog in de Alpen.Maar de eerste waarneming is in de pocket!!

Dan rijden we verder op een zeer lange weg met vooral veel tunnels. Eigenlijk best zonde, want de open stukken zagen er echt wel mooi uit. Toch eigenlijk wel weer wat anders als waar wij zitten, dus geniet ik wel van wat ik die, en schiet onderweg verschillende foto's vanuit het raam. 

En dan na 2 uur staan we eindelijk weer aan de tol poorten van Silvretta. Waar ik me wel over verbaasde, is dat de tol prijs niet eens verlaagd was. We moesten gewoon de volle pond betalen, en dat voor een klein stukje Silvretta. Natuurlijk betaalde we het wel met veel liefde, immers hebben ze nu ook een hoop kosten. 

In het eerste veld bij het water zie ik wat blauwtje vliegen als het klaverblauwtje vooral, een Koninginnenpage, alpenhooibeestje, en nog een Glans Erebia. Ze waren enorm druk, en de wind maakte het fotograferen er van erg lastig. We besluiten daarop naar het volgend veldje te rijden, een veldje bij een stromend berg riviertje. Hier zalt ons oog op een groepje vlinders die even op vloog toen we de auto deur opende. Ik zag klaverblauwtjes en dwergblauwtjes en.. wat is dat? Die heeft een streep! Dat bleek dus te gaan om het Zwart Blauwtje, en nieuw soort voor ons! Na wat foto's genomen te hebben, vraagt mijn vader om terug te rijden naar een plekje waar we wat konden drinken. Dat doen we, en daar hebben we ook nog een flink ijsje op.. met name die van Ron die een Bananen split had bestelt, en iets groter uit viel als verwacht! 

Daarna besluiten we naar het achterste veldje te rijden waar we eerder een Gems zagen. Hier vloog wel wat rond, maar niet echt veel. Ik merkte dat mijn vader al wat moe begon te worden, en dus rijden we terug naar het vorige veldje waar we even gestopt waren voor wat drinken en een ijsje. 

Op het veld zien we de blauwtjes niet meer op de grond, dus zoek ik wat meer in het veld. Daar zie ik parende groot geaderde witjes, nog wat bruine vuurvlinders en een rode vuurvlinder. Ook komt er nog een enorme dikke snelle en super grote vlinder voorbij. Helaas zullen we er nooit achter komen wat dit was, maar Ronald en ik waren erg verbaast met wat we zagen. 

Al snel besluiten we nog kort naar het grote veld te gaan omdat we zien dat mijn vader toch wel heel erg moe begon te worden. Hier zie ik nog een Voorjaars Dikkopje, en wat vlinders die ik eerder ook zag. We besluiten het ook hier kort te houden en kijken nog een keer om. Tot ziens weer prachtige Silvretta! En rijden het gebied uit om nog snel wat laatste boodschappen te pakken. Weer een prachtige dag!

Silvretta aardverschuiving

 

En zo ziet Silvretta er dus nu uit. Twee aardverschuivingen in een paar dagen tijd, en de eerste zelfs een paar uur nadat wij het gebied verlaten hadden. We mogen aardig van geluk spreken! Maar dat kan natuurlijk altijd gebeuren in de bergen.

Het is ook op het nieuws geweest, en daar gaan dan ook meteen alle credits naar toe. De beelden zijn van "ORFV Nieuws" en hier kan je ook meteen een filmpje vinden als je op de link klikt. 

Heftige beelden maar vooral ook zonde. Nog meer zonde voor alle mensen die een vakantie hadden geplant hier heen voor Silvretta. Gelukkig hebben wij het toch nog twee keer gezien.

Gargellen en vervelend nieuws over Silvretta

 

Vandaag gaan we weer terug naar Gargellen, en dat is eigenlijk noodgedwongen. Het was enkele dagen geleden dat we naar Silvretta gingen, en daar te horen kregen dat de weg geblokeerd was. Er zou een of zelfs meerdere rots blokken naar beneden gekomen zijn, en dat moet herstelt worden. Wij denken door het slechte weer van de avond er voor, onweer eigenlijk. 

Maar de weg zou als het goed was begin deze week weer open gaan, en zou probeerde we ons te vermaken in de omgeving. Vandaag echter kregen we te lezen dat Silvretta helaas dicht blijft tot zeker aan de herfst toe! Oef dat was slecht nieuws.. en een andere weg aan de andere kant van het dal is ook al afgesloten. Dat betekent dat meerdere plannen in het water vallen, incl naar Italië! Wel lijkt het er op dat we er kunnen komen via een om weg, al is dat 2 uur om. Dan nog kan je maar een heel klein deel bezoeken van Silvretta. Al bij al, om deze reden keren we toch maar weer naar boven bij ons huisje. 

Even baalde ik wel, want we zagen eerst daar niet zo veel. Maar ja, het is nou eenmaal noodgedwongen even. Toch liep deze dag geheel anders af dan ik verwacht had! We wilde als eerste naar het veldje rijden waar we de Rotsvinder zagen, maar Ron reed er per ongeluk al voorbij. Daarom stopte we een stuk verder op om om te keren. Ik zeg wacht eens, laten we hier ook eens kijken, we staan er nu toch. Dat was dus een slimme keuze, want al snel zagen we de eerste Erebia's vliegen, en in grote aantallen. Ook zagen we meerdere Parelmoervlinders, een blauwtje en vele witjes en zelfs een Koninginnenpage. Samen gepakt zo ongeveer meer dan we de hele vakantie bij elkaar hadden gezien! Zou het dan toch los komen nu?

Op dat ene stukje alleen zagen we een Zuidelijke Bosparelmoervlinder (of Bosparelmoervlinder) zie eerste foto. Een Thors Parelmoervlinder, Bosrandparelmoervlinder, Boserebia, Koninginnenpage, Boswitje, Groot geaderd witje en later toen Ron en ik daar terug kwamen samen zagen we ook nog een Zuidelijke Aardbeivlinder, Voorjaars Spikkeldikkopje, en een Bruin Dikkopje. 

Ja, laat op de middag besluiten Ron en ik nog even alleen te gaan, terwijl me vader even wat rust wilde pakken. Hier vonden we ook nog een nieuw veld waar we ook van alles zagen op vliegen, en zelfs nog even het Oranjetipje! Een hele goede dag, en met deze nieuwe velden ben ik zeker benieuwt wat we nog meer mogen verwachten. Maar morgen en grote kans ook overmorgen zou het slecht weer worden, nu even afwachten tot het weer beter word. In ieder geval was het vandaag goed!

Zandhagedis op ons slangenveldje

 

Vandaag zou het de hele dag slecht weer zijn, maar toch trok het later op de dag nog mooi op. Omdat het inmiddels al te laat was om echt iets te ondernemen besluiten we weer terug te gaan naar het veldje wat vanaf nu slangenveld heet. Het veldje heet natuurlijk niet echt zo, maar zo is het voor ons even wat makkelijker. 

Hier was het vandaag slap. De witjes zaten niet bij elkaar, en zo zag ik maar een Groot Geaderd Witje, een klaverblauwtje en twee Dambordjes. Als je denkt het op te geven om naar huis te gaan, zie ik een hagedis zitten. Het blijkt een Zandhagedis te zijn, en al snel zien we er meer! Ze schieten wel steeds weg, maar komen toch ook weer snel terug in de zon, en zo krijgen we allemaal goed de kans. 

Ik besluit nog een laatste keer in het veld te kijken voor vlinders, als ik een zeer versleten parelmoervlinder zie. Het blijkt een Bosparelmoervlinder te zijn, een nieuwe soort! Zo jammer dat hij sterk afgevlogen was, maar niet te min wel een leuke waarneming. 

Morgen word het zeer bewolkt, en dus een rust dag. Mogelijk word zondag ook nog een rust dag, al is er een kleine kans op zon. Silvretta kunnen we wel even vergeten, daar zijn rots bokken naar beneden gekomen oeff.. De weg is gesloten tot zeker volgende week en dat is echt balen. Hopelijk gaat hij weer snel open, zodat we nog een keer kunnen gaan.

Nog een rondje Silvretta

Vandaag rijden we weer terug naar Silvretta, een plekje waar we heel graag zijn. We rijden terug naar boven met prachtig weer, en stoppen als eerste bij bocht 22. Hier zie ik een groentje als eerste vlinder, maar al wel erg afgesleten. Ook zie ik een klaverblauwtje, maar daar houd het dan verder helaas wel op. En zo rijden we dan ook weer redelijk snel verder door naar boven. 

Ook bij het stuwmeer is er weinig te zien en te beleven op een klaverblauwtje na op het grind. Toch stappen we hier uit en genieten we nog even van de omgeving. Vlinders of niet, Silvretta is zo mooi! 

Dan komen we boven aan, et voor de winkel. Hier was de kant waar ik eerder het Alpen hoobeestje zag afgezet, omdat hier een stel paarden stonden. Ik besloot niet te zoeken naar vlinders, maar vooral de paarden te fotograferen met de bergen incl sneeuw op de achtergrond. Wat een plaatje was dat, er stopte dan ook veel mensen voor wat foto's. 

Dan rijden we naar het veld voorbij de winkel. Hier is het redelijk goed, en dat ik eerder het Alpen Blauwtje. Vandaag zie ik die niet, en zie ik vooral klaverblauwtjes en zelfs een parend. Ook vliegen er veel Alpen Hooibeestjes rond en gaat er een Klaverblauwtje de hele tijd bij Ron op zijn schoen zitten. Wel zie ik hier weer eens de Glans Erebia! Een prachtge vlinder met zowat alle kleuren van de regenboog als de zon op zijn veugels valt. Helaas wel tegen een berg kant aan, dus niet perfect op de foto. Ook de woudparelmoervlinder zie ik weer, maar die heb ik al erg netjes op de foto. 

Dan rijden we door naar het einde, vlak voor nog een stuwmeer. Een plekje waar we de eerste keer niet door gereden zijn, maar nu wel. Er ligt een veldje, en daar stoppen we voor vlinders. Hier zag ik parende dwergblauwtjes, maar liet mijn vader voor gaan. Veel bijzonders zat er verder niet, al vloog hier wel redelijk wat aan blauwtjes op. Maar allemaal klaver en of dwerg voornamelijk. 

Dan hoor ik Ron zeggen dat er een geit in de bergen staat. Dat was dus een Gems! Wow super leuke waarneming, eentje waar je geluk bij moet hebben. Hij was de takken van de bomen aan het eten, en liet zich mooi fotograferen. 

Hierna besluten we nog wat te gaan drinken en eten bij het stuwmeer, en vonden Deveny en ik nog twee Lucky stones. Ook zagen we hier een grote Roofvogel waarvan gedacht word dat het een Schreeuwarend zou zijn. Waarnemingen komt met Zeearend en of Slangenarend aan zetten, maar helaas heb ik hem niet perfect op de foto omdat hij een duivlucht ging maken. Al bij al weer een leuk dagje Silvretta!

Dagje in Gargellen en omgeving

Vandaag rijden we omhoog bij Gargellen een weg vlak bij huis. Deze route hebben we ook een paar jaar terug gereden, en was best een leuke route. Het leek me dan ook leuk om deze eens over te doen. 

Betreft vlinders blijft het slap in Oostenrijk. Maar als je weet dat een maand geleden er nog best wel wat sneeuw lag, is dat ook niet helemaal raar.  De natuur ligt hier duidelijk een stuk achter, en zijn we zelfs een beetje aan de vroege kant hier. Toch mag dit de pret niet drukken en genieten we nog volop van wat we zien. 

Als eerste stoppen we bij een plek waar boomstammen opgeslagen liggen. Hier komen twee woeste berg rivieren bij elkaar, en dat levert enkele leuke plaatjes op. Terwijl ik vooral rond keek voor vlinders, zijn de andere vooral daarmee druk in de weer geweest. Vlinders zag ik hier niet, en we zijn dan ook kort daarna naar boven gereden. Onderweg komen we nog een stop plaats tegen met een veldje, en besluiten deze later te pakken. 

Boven zag ik weinig als Blauwtjes en Erebia's die druk in de weer waren, en niet of nauwelijks wilde gaan zitten. Het was dan ook boven de 30 graden, dus die waren wel lekker actief. Dus na wat pogingen besluiten we toch terug te rijden naar beneden, naar dat veldje wat er onderweg zagen. Hier zag ik meteen wel wat voorbij komen, en na wat beter te hebben gekeken bleek het te gaan om een Rotsvlinder. Een leuke waarneming, vooral omdat hij ook open ging zitten op bloemen. 

Ik zag ook nog een blauwtje hier, maar laat hem links liggen omdat je die enorm veel ziet hier. En ook al is hij leuk, en Duitsland zie ik hem ook vaak. Ik zoek dan ook verder naar nieuwe vlinder soorten. Ik besluit wat verder te lopen, en zie dan ineens een Oranjetipje. Iedereen had deze al gezien, behalve ik. Toch wel erg bijzonder in Juli! Ik probeer hem al vliegend op de foto te krijgen als bewijs dat ook ik hem geien had. Kort daarna roept mijn vader me, en zit er op de steentjes een Woudparelmoervlinder. Deze had ik al op Silvretta, maar hij blijft leuk. 

Vanuit Gargellen rijden we terug naar het eerste veldje waar we de slang zagen. Door de vele vlinders bij elkaar, en de Weerschijnvlinder trekt dit veldje ons toch wel extra aan. Hier zat vandaag duidelijk wat meer. 

Hier tref ik een nog grotere groep witjes aan van het groot koolwitje, Boswitje en groot geaderde witje. Ook een bleekblauwtje en een Koninginnenpage sluit voorzichtig bij de groep aan. In het veld er naast tref ik vooral veel dikkopjes aan, en een enkel Dambordje. Ook komt waarnemingen aan met een Vals Bruinblauwtje, maar daar moet nog even naar gekeken worden.

De valse Heide blauwtjes mis ik dit jaar, al heb ik wel een afgevlogen heide blauwtje aan getroffen. Daarnaast zag ik vandaag ook de Purperstreepparelmoervlinder, Keizersmantel, bosrandparelmoervlinder en een stelletje Gehakkelde Aurelia's tegen een houte schuurtje. Not bad vandaag, not bad at all.. Het kan wat slapjes zijn in de vlinders, gelukkig zien we wel iets. En ook nieuwe vlinder soorten, en dat is natuurlijk geweldig!

Van ellende naar vreugde!

Vandaag begint de dag alles behalve leuk, en dat is al begonnen ongeveer 12 uur voor vertrek vanuit Nederland naar Oostenrijk. Ik kreeg pijn bij het plassen en ik voelde me per uur zieker worden. Dat werd dus een last minute ritje naar de huisartsen post. Oef blaas ontsteking, en een goeie ook! Maar de kuur gaat mee, en we gaan door.. tenminste, dat dacht ik! Niks was minder waar, de ontsteking is gebleven en laait weer op.. dat word dus een bezoekje aan de arts in Oostenrijk, en dat hebben we geweten! Daar hebben we uren gezeten, maar een nieuwe en hopelijk betere kuur nu!

Omdat we pas om twee uur kunnen vertrekken, houden we het vandaag simpel. Het is prachtig weer met een 30 graden, dus verwachten we vandaag wel wat vlinders te zien. We besluiten daarom ook om terug te gaan naar het veldje waar de slang zat, die we omgedoopt hebben in het slangenveldje. 

Aan gekomen bij het veldje loop ik richting beneden, waar mijn oog per direct valt op een hoopje vlinders! Weer een lang gekoesterde wens vervuld, Mud-puddling vlinders, en ik roep dat dan ook meteen hard op! 

Terwijl ik op de cluster van witjes af loop, komt mijn vader me achterna. Nog voor ik maar een foto genomen had, valt mij op dat er nog een vlinder rond om me heen vloog. Ok nu word het moeilijk, wat moet ik nu eerst fotograferen, er vloog namelijk een weerschijnvlinder rond om mij heen om ergens te gaan zitten. Dat ga je toch niet menen?! De Weerschijnvlinder had het wel naar zijn zin, en bleef in de buurt, en besluit daarop eerst de witjes te fotograferen. 

De Weerschijnvlinder wilde niet open met zijn vleugels, en na lang proberen zijn we eerst nog wat verder gereden naar een andere plek. We besluiten later terug te komen, om te kijken of deze dan zich wel beter liet fotograferen. 

Lang duurde het bezoekje aan een ander gebied niet. We troffen zeker vlinders aan, maar het was zo druk dat het niet echt stil wilde zitten. Wel had mijn vader het Oranjetipje op de foto, en dat in juli?! Op het andere veld zag ik wat Erebia's vliegen en nog wat blauwtjes die met geen mogelijkheid wilde gaan zitten. Slecht een klaverblauwtje was wel rustig, en die was mijn dochter dan ook fanatiek aan het fotograferen. 

We besluiten hier later nog eens te gaan kijken, en we gaan nog kort even terug naar het eerste veld. De Weerschijnvlinder zat er nog, en dit keer idd vaker met open vleugels! Ook zat er nog een dwergblauwtje, Klaverblauwtje, bruin dikkopje, groot geaderd witje, boswitje, Groot Koolwitje, Icarus blauwtje en een vals bruin blauwtje! En daarmee besluiten we het voor gezien te houden voor vandaag, en morgen verder te kijken. Wat een dag.. een dag die niet zo leuk begon, maar wel geweldig eindigde!

Terug naar Silvretta!

 

Vandaag gaan we naar Silvretta, en dus gaan we al op tijd weg. Vandaag word het prachtig weer, met zo nu en dan een bewolkt momentje. Eigenlijk perfect weer voor vlinders, druk in vlucht maar met rust momentjes. 

Als eerste stoppen we weer bij bocht 22, daar waar het de vorige keer enorm goed was. Dat was toen zeker het geval, maar vandaag blijft het echter bij een schrale waarneming van een klaverblauwtje. We besluiten dan ook snel verder te rijden, op weg naar de top waar we onderweg nog genieten van de prachtige landschappen. Het valt me wel op dat het slapper is betreft vlinders. Zou dat komen door het slechte voorjaar? Hoop geven we zeker niet op, en enkele waarneming is er een! En zo rijden we door naar de top. 

Aangekomen op de top zien we dan de eerste vlinders. Het is niet extreem te noemen, maar het zijn er! Ik zie een paar erebia vlinders vliegen, en het Alpenhooibeestje! Yes, mijn eerste nieuwe soort van deze vakantie. En daar blijft het zeker niet bij! Want als we eenmaal aankomen bij het grote water, kom ik daar een woudparelmoervlinder op me af gevlogen! Hij was heerlijk rustig, en dus kon ik deze in alle rust fotograferen. Wat een waarneming, weer een nieuwe soort! 

We lopen wat verder rond, en ook Ronald die steeds meer kennis over vlinders begint te krijgen, spot langzaam de eerste blauwtjes. "Hey, hier zit een blauwtje" gaat het voor mij uit. Ik besluit deze van een afstand te fotograferen, en meteen valt mij iets op. Deze heeft witte vlekken? Ohhhhh dit is bijzonder, nu moet ik dichterbij zien te komen! Ja hoor, het betreft het Alpenblauwtje! Ik ben zoooo blij dat Ronald deze zag! 

We zagen meer blauwtjes vliegen, maar die waren tegen een helling toch echt te druk en sla deze dan ook over. Ik was ook best moe aan het worden, en waarom dat was kom ik later nog op terug. Met nog een Erebia, Zilvere Maan, Klaverblauwtje, Koninginnenpage, sluiten we deze dag af. We rijden door naar onze laatste bestemming waar we wat drinken en een lekker ijsje eten om zo door terug naar huis te gaan. Het begin is gemaakt! En hoe.. vooral dat blauwtje! Die heb ik echt wel aan Ronald te danken!

Aankomst Oostenrijk

 

Dat was weer een lange rit naar Oostenrijk, maar nu word het weer twee weken genieten! En onze vakantie is al vast goed begonnen, en niet zo zeer met vlinders. 

Aangekomen op locatie, besluiten we nog even te rijden naar een veldje 8 min van ons huis vandaan. Dit veldje was bijzonder goed enkele jaren geleden, en dus sta ik al vast weer te trappelen! Toch valt het tegen als we daar aan komen, en zie ik slechts een dikkopje. Eigenlijk ook niet geheel raar als je weet dat hier veel geregend heeft vandaag. Maar dan roept Ron mij.. "er ligt hier een slang", en dat was niet een kleintje! Een schatting van een kleine meter lang ligt er midden op de weg een Ringslang. Wow wat gaaf! dat is er een om de dag goed mee te beginnen. Hij mocht dan wel niet meer in leven zijn, toch blijft het bijzonder! Ik ben benieuwt wat dit veldje ons nog meer gaat brengen..

Vuurvliegjes vlak bij huis!

Vandaag las ik op facebook dat iemand vuurvliegjes in hun tuin hadden zitten in Heerlen. Ik twijfelde geen moment, en stuurde haar een bericht. Ik moest er achter komen waar, want dit is iets wat ik al heel lang graag eens wilde zien! 

Ik vertelde haar dat ik het idee had er vorig jaar al gezien te hebben aan de Zeswegen, maar dat ik vooral dacht dat ik gek word. Dat kon toch niet zo dicht bij huis? Maar daarop kwam het antwoord dat ik niet gek was, en dat zij aan de Zeswegen woonde! Oh wow.. Zo dicht bij?! En dus gingen we vanavond tegen half 11 op stap met de camera in de aanslag. 

Aangekomen in het gebied zagen we niks, en plofte we neer op een bankje dat in het park stond. Op google stond dat tussen 10 en 11 ze het meest actief waren, maar hier bleek dat niet het geval. Ze moeten hier wel zitten als zij ze ziet, tenzij zij ze gewoon ziet vliegen grapte we nog. Maar dan nog geen 20 min later, zien wij er toch echt een voorbij komen "Kijk! Daar gaat er een!" Vooral Deveny word meteen erg blij, en gaat er achter aan met haar telefoon. Het zijn net fairy's mam! Ik zeg ja daar komen ze ook wel vandaan vertelde ik haar. Na wat foto's en filmpjes gemaakt te hebben, zien we er steeds meer. Niet veel later zien we ook nog verschillende laven op de grond zitten, wat vrouwtjes blijken te zijn. Vooral mijn dochter geniet zichtbaar, en maakt foto's en filmpjes van de toch wel bijzondere waarneming. Wat een gave waarneming weer! En wat heeft Limburg toch veel verrassingen betreft natuur!