Het is ons de laatste tijd goed bevallen in de Eifel, dus besluiten Ronald en ik nog eens terug te gaan.De vorige keer zijn we druk op zoek gegaan naar het Perlenbachtal, maar kregen het met geen mogelijkheid gevonden. Wat we ook probeerde, vanaf de B258 werden we als maar door wegen gestuurd verboden waren in te rijden. Dus naar dagenlang speur werk op Google Earth, kaarten van het gebied en wat lezen van blogs, zou het nu echt goed moeten gaan komen!
Ondanks wij nu wisten waar we heen moesten, en het onderweg nog steeds op letten geblazen! Nog steeds probeerde de auto ons door wegen te sturen die niet naar het juiste deel gingen, en was het dus zoeken naar de juiste info borden. Wij zochten vooral een groot vakantiehuis, waar je de auto kon parkeren. Vanuit hier kan je het gebied goed bezoeken, en zit je meteen ook redelijk dicht bij het vlinder gedeelte.
We startte onze wandeling het gebied in, waar je al snel uit komt op een adembenemend uitzicht over het dal. Het blijft ons verbazen hoe mooi het hier is, en staan dan ook even samen stil bij het uitzicht. Ook vliegen hier de eerste vlinders al heen en weer, mogelijk zien we een dambordje, maar helaas was hij me net te snel af. Verder het gebied in, lopen we eerst door een bos en dalen we af het gebied in. In het bos hebben we geen vlinders waargenomen, wel de meest prachtige landschappen met hoge spitse Dennenbomen.
Eenmaal beneden kwamen we al snel uit langs een klein bloemen bermpje. Hier zaten de eerste vlinders, en ook al meteen enkele parelmoervlinders. Helaas waren ze wel erg druk door het zonnetje. Na wat snelle foto's wist ik er toch een van de onderkant op de foto te krijgen, het ging om de Purperstreepparelmoervlinder! Verder vlogen er hier ook nog vele koevinkjes rond en dikkopjes. Zo nu en dan schiet er een vlinder voorbij die niet waar te nemen was. Dat beloofde in ieder geval dat het gebied zijn vlinders kende, nu nog zoeken naar het veldje waar bepaalde soorten zouden zitten als o.a. de blauwe vuurvlinder.
Een stukje voor ons neus lag een bruggetje, en het was dan ook niet moeilijk te raden dat hier het geluid vandaan moest komen. Het water was duidelijk wilder als normaal, wat ook logies was na al die regenval. Hier hebben we een poosje stil gestaan om te kijken naar het water, en deze vast te leggen op film.
Na het water hadden we vier mogelijkheden. Een van die mogelijkheden was een forse klim. Aanzien dat deze klim door het bos zou gaan, en behoorlijk stijl was! Kozen we toch voor de makkelijke route langs bloemen bermen met aan onze linkerkant een rivier. Het was duidelijk dat deze rivier buiten zijn oevers getreden was aan de planten die plat lagen. Terwijl we daar over spraken, vliegt er een enorme roofvogels voor onze neus het bos uit. We kijken elkaar meteen aan van wow! We stoppen, en kijken de vogel na. Het zou gaan om de wespendief! We lopen verder, en dan zien we de eerste parelmoervlinders ook hier vliegen. Het bleek een koppeltje Grote Parelmoervlinders te betreffen, die even een korte pauze namen op bloemen.
Om bij het andere gebied te komen, moesten we eerst een stukje terug naar Monschau rijden, hier pakte we de weg weer terug naar de B258. Voor ons is dit stukje gebied nog wel het mooist! En willen we dan ook zeker niet overslaan!
Wat ons meteen op viel, was dat dit keer het gebied echt bom vol zat met vlinders, veel meer als de vorige keer! Maar het werd toch al laat, waardoor fotograferen echt wel lastig ging worden. Dus besluiten we terug te rijden naar Monschau, terug naar het wilde water waar we eerder ook enorm van onder de indruk waren.
Dat het water wilder zou zijn na de extreme regenval en rampen in de omgeving, das was niet moeilijk te raden. En dat klopte dan ook wel! Het water was redelijk woest, alleen de reden er achter was minder mooi. Echt iets om echt triest van te worden. Gelukkig is dit gebied niet getroffen, en konden wij samen een prachtige dag beleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten