Perlenbachtal (Duitsland)

Vandaag vertrekken we op tijd richting Duitsland, om te kijken hoe de Eifel er bij staat. Het is ons bekent dat in het vroege voorjaar het gebied de Perlenbachtal bekent staat aan zijn vele wilde Narcissen, en dat heeft ons wel nieuwsgierig gemaakt. Natuurlijk begon de dag weer met het bekende fustratie puntje dat google ons graag het gebied rond stuurt, maar niet echt weet hoe hij ons naar de juiste plek stuurt. Dus belanden we al snel op ons meest favo plekje in het perlenbachtal de Wüstebach. Maar zoals verwacht was het hier een kale bedoeling, al kon je hier al wel de eerste Narcissen zien.

​Na wat geduldig kijken op de kaart, komen we al een beetje de juiste richting in waar we moeten zijn. Op een punt zetten we dan ook google uit, en ga ik uit op mijn eigen gevoel af. Ik probeerde met wat herkenningspunten die ik voor mezelf vorig jaar maakte het gebied terug te vinden, en met succes! We reden zonder google in een keer naar het gebied toe, die echt lastiger te vinden is dan je denkt!

Nog voor dat we google uit zetten, waren we al enkele bordjes tegen gekomen met Narcissen P. Er waren dus verschillende plekken waar je kon parkeren en het gebied in kon. We kwamen er dan ook al snel achter dat het een grote trek pleister is in het voorjaar! Een top drukte van mensen die de duizenden narcissen willen zien in een prachtig gebied. En zo ook op ons plekje waar we normaal onze dag start.

Vandaag beginnen we zoals gewoonlijk onze route, en komen al snel wat leuke bloemen tegen. Vooral het groot Hoefblad trok onze aandacht op een boomstronk met wat mos. Wat een aparte bloem! We nemen dan ook onze tijd om deze op de foto te zetten en te filmen.

​Vandaag zoek ik naar vlinders, maar nog meer naar landschappen, bloemen en niet te vergeten de Narcissen natuurlijk! Het duurt dan ook niet lang of we zagen de eerste velden vol met deze prachtige lente bloemen. Er besluiten vandaag dan ook iets verder te lopen het dal in, en ons te laten verrassen door al het moois wat dit natuur gebied ons te bieden heeft. En zo zien we de mooiste landschappen, beekjes en stromingen en natuurlijk de vele Narcissen, die er prachtig bij stonden.

​We namen onze tijd, en liepen rustig kilometers door het gebied, en namen hier en daar wat foto's van alles wat op onze pad af kwam. En zo ruste we ook regelmatig uit op een bankje, om nog meer te genieten.

Na een stevige wandeling, komen we weer langzaam terug waar we begonnen waren. En zo liepen we uit op een Beverdam en bomen met flinke Bever sporen! Ik heb nog nooit zo iets gezien, en sta het dan ook flink te bewonderen. Het gebied blijft ons verwonderen, zo mooi! Na een langere pauze lopen we terug richting de auto, waar we eerst een flinke klim maken. Onderweg vinden we nog een paas eitje op een paal, en die lag er pas net, want hij was niet gesmolten. Hoe toepasselijk is dat op tweede paasdag! wat een prachtige dag voor onze herinneringen!